از آدم هایی که سبک خاصی تو زندگیشون دارن خوشم میاد. سبک یا روشی که به دیده ی من تکراری نیست. منظورم به خوب یا بد بودن عملشون نیست. منظورم فقط style زندگیشونه. سبک صحبت کردن، سبک لباس پوشیدن، سبک آرایش فردی، سبک غذا خوردن، سبک… به جرعت می تونم بگم به چنین آدم هایی حسادت می کنم. آدم هایی که تکراری زندگی نمیکنن و یا حداقل سعیشون کردن تا منش خاص خودشون رو به زندگی القا کنن و تحت تاثیر صورت های اطرافشون قرار نگرفتن. این سبک ها خیلی چیزهای عجیب و غریبی نیستن و حتی شاید تو موارد خیلی کوچیکی هم برای من نمایان میشن. طریقه خودکار دست گرفتن یک استاد، طریقه لمس کلیدهای کیبورد، نگاه عمیق و با آرامش و…
Advertisements
